Daar aan het begin van de regenboog.
In een mooie wereld.
Gelukkig en zonder pijn.
Kon ik daar maar even zijn.
Ik sta hier aan het einde van die grote regenboog.
Op een berg die drijft op water.
Het water dat maar blijft stromen.
Ik wil naar je toe.
Maar ik kom er niet, het is teveel gedoe.
Er zit een grote zwarte wolk.
Ik kan er niet doorheen.
Ook niet met alleen 1 been.
Was ik maar even daar.
Misschien voel ik me dan even niet zo raar.
Of was jij maar even hier,
Alleen samen met jou en een hoop plezier.
